جذب زیستی فلوراید از محیط‌های آبی با استفاده از زائدات سیب

  سابقه و هدف: فلوراید یک عنصر ضروری در غلظت‌های پایین در آب آشامیدنی می‌باشد. از سوی دیگر، مقادیر بیش از حد فلوراید می‌تواند باعث تعدادی مشکلات نظیر فلوئوروزیس دندانی و فلوروئوزیس استخوانی شود. از این‌رو این مطالعه با هدف کاربرد زائدات سیب به منظور حذف فلوراید از محیط‌های آبی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، زائدات سیب با H2O2 (wt 30%) اصلاح شد و به منظور حذف فلوراید مورد آزمایش قرار گرفت. در آزمایشات ناپیوسته، اثر برخی متغیرها نظیر (10-2) pH، جرم جاذب (g/l 10-2)، غلظت اولیه فلوراید (mg/l 20-5) و زمان تماس (210-1 دقیقه) مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های آزمایشگاهی با مدل‌های ایزوترمی لانگمویر و فروندلیچ تطبیق داده شدند. یافته ها: بیش‌ترین حذف فلوراید از محیط‌های آبی با زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده به ترتیب برابر با 7/86 و 89 درصد بود. حداکثر میزان حذف (92 و 4/95 درصد برای زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده با H2O2) در دوز جاذب g/l 10، 6=pH، زمان تماس 75 دقیقه و غلظت فلوراید mg/l 10 حاصل شد. مطابق نتایج مدل‌های سینتیکی مختلف، سینتیک شبه درجه دو به خوبی با فرآیند جذب فلوراید با استفاده از زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده با H2O2 مطابقت دارد (998/0 و 992/0=R2). داده‌های آزمایشگاهی با ایزوترم لانگمویر (817/0=R2) مطابقت داشتند.  نتیجه‌گیری: اصلاح زائدات سیب با H2O2 راندمان حذف را بهبود بخشید. می‌توان از زائدات سیب به عنوان یک جاذب موثر در حذف فلوراید از محیط‌های آبی استفاده کرد